Renata Poljak značajna je hrvatska umetnica srednje generacije koja se najčešće izražava kroz medij videa, filma, fotografije i instalacije. Renatini radovi u velikoj meri referišu kako na lokalne tako i globalne političke, ekonomske i socijalne fenomene.
U Salonu Muzeja savremene umetnosti, Renata Poljak će se predstaviti sa dva video rada, Partenza iz 2016. godine i Još jedan odlazak (Yet Another Departure) iz 2018. godine. Još jedan odlazak je trokanalna video instalacija koja će ovom prilikom premijerno biti izvedena. Kako Poljak često upotrebljava dokumentarne i arhivske materijale za koncipiranje i tematsku produkciju svojih radova, kao i pojedine pojave koje nastoji da izoluje i tranformiše u kompleksne i intrigantne motive; tako se ova dva rada formalno i simbolički bave pojmom ostrva koji umetnica nastoji da preispita kroz razumevanje ontološke pozicije mesta u odnosu na ostatak sveta.
Video Partenza (na italijanskom: odlazak; termin koji je u upotrebi u mnogim hrvatskim ostrvskim i priobalnim dijalektima) i Još jedan odlazak snimljeni su na dva ostrva u Jadranskom moru. Partenza je snimljena na ostrvu Brač, a Još jedan odlazak na Brionima, gde se nalazila zvanična letnja rezidencija Maršala Tita od 1947. do 1980. godine, dobro čuvana od očiju javnosti, a koju je posetio skoro svaki najistaknutiji svetski državnik toga vremena. U oba videa pojavljuje se ista glumica koja filmove spaja simbolički ali ne i narativno; ona je tu da akcentuje glavnog protagonistu, a to je more koje se profiliše kao mesto i predmet od političkog i emocionalnog značaja.
Koristeći se aktuelnim migrantskim i izbegličkim pričama, situacijama koje se ponavljaju kroz istoriju, Partenza ukazuje na ljudsko stanje kao krhko i podložno političkim, ekonomskim i društvenim promenama. Partenza se odnosi na rane godine sa samog početka dvadesetog veka kada je zlatna groznica pod nazivom Tierra del Fuego privukla hiljade Hrvata sa dalmatinskih ostrva da sreću potraže na argentinskoj i čileanskoj obali. Rad Još jedan odlazak referiše na događaj od stotinu godina kasnije, kada je 2016. godine namerno potopljen admiralski brod pod nazivom „Vis“, vodeći i najvažniji brod Jugoslovenske ratne mornarice, kako bi postao atrakcija za ronjenje.
Renata Poljak (1974, Split) završila je Umjetničku akademiju u Splitu, a nakon toga studirala je na École Régionale des Beaux-Arts u Nantu. Živela je i radila godinama u Parizu učestvovala na najpoznatijim američkim umetničkim rezidencijama (San Francisco Art Institute, Art in General i Art OMI, Njujork i dr). Sadržajno, radovi Renate Poljak kontempliraju o pojmovima sećanja i zaborava, govoreći o tome kako različite ideologije, istorija i političke agende bivaju konstruisane i diseminirane. U poslednjih nekoliko godina, Renata Poljak izlaže u prestižnim međunarodnim institucijama kao što su Centar George Pompidou (2010) i Palais de Tokyo (2012) u Parizu. Dobitnica je mnogobrojnih priznanja za svoj rad. Na festivalu Black Box u Berlinu dobila je nagradu za najbolji film, a njen video rad Režiranje glumaca / Režiranje uverenja nagrađen je na T-HT konkursa u Muzeju suvremene umjetnosti u Zagrebu (2012). Proteklih godina samostalno je izlagala, između ostalog, u Art in General u Njujorku (2008), Galerie Artopia u Milanu (2009) i Puli, Novigradu, Poreču, te u Muzeju suvremene umjetnosti u Zagrebu (2013) i dr.
