Ambijentalna instalacija Smrt (na) ekranu na autentičan način predstavlja umetničko istraživanje Mladena Miljanovića na temu smrti sprovedeno kroz raznovrsne forme umetničkog izražavanja isprepletane različitim antropološkim, sociološkim, žanrovskim, kritičkim i ontološkim aspektima.
Izložba obuhvata dela nastala u periodu 2020 – 2021. godine, u kojem se umetnik intenzivno bavio istraživanjima slika smrti i smrti slike, gde se prepoznaje jasan tematski fokus na pandemiju Covid 19. Istraživanje modela reprezentacije slika smrti, kao i posmrtne reprezentacije umetnički opredmećenih formi industrijskih produkata savremenih tehnologija komunikacije, reflektuje se kroz delove ambijentalne instalacije – pomenute produkte: računare, mobilne telefone i digitalne televizore. Miljanović ih oblikuje tehnikom obrade kamena u materijalu koji se najčešće koristi za obeležavanje smrti, odnosno za forme večnog pomena, stvarajući, u semantičkom smislu, svojevrsne spomenike ovim uređajima kao tehnološkim dostignućima savremene civilizacije koji su bili, a kroz novoproizvedene modele su i dalje, osnovni instrumenti medijske prezentacije društvene svakodnevice – života i smrti.
Umetnikova namera je da ovom izložbom pokrene teme, ali i da pokuša dati neku vrstu odgovora – umetničke izjave – na pitanje koji su to društveni, politički ili kulturološki medijski prostori smrti koji svojom definicijom više govore o golom životu, te koliko je život kao takav (nag) prožet idejom ili strahom od smrti. Zatim, kako se smrt artikuliše posredstvom kanala savremenih komunikacija i na koji način se ona distribuira kroz medije? Takođe, u izloženim radovima očigledno je propitivanje pozicije smrti kao potencijala ili resursa, ali i toga koliko je smrt kao i riža postala roba u svetu kapitala. Celokupna ambijentalna instalacija teži da istraži predstave, reprezentacije ili slike života koje postaju ekstenzije smrti, s pretpostavkom da tamo gde život prestaje, slika, odnosno reprezentacija, nastavlja da živi.
—
Mladen Miljanović rođen je 1981. u Zenici. Srednju školu završio je u Doboju, posle čega je pohađao Vojnu školu rezervnih oficira. Po završetku vojnog roka, radio je u klesarskoj radionici na izradi nadgrobnih spomenika. Diplomirao je 2005. na smeru slikarstvo na Akademiji umjetnosti u Banja Luci, a magistrirao 2010. godine gde danas predaje umetnost novih medija. Trenutno je u procesu izrade doktorskog umetničkog rada na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, smer novi mediji. Živi u Banja Luci.
Miljanović je jedan od autora srednje generacije umetnika koji trasiraju regionalnu umetničku scenu kroz internacionalno i regionalno delovanje. Svoju umetničku praksu zasnovao je na konceptualnom pristupu kojim dovodi u pitanje sopstvenu okolinu i uslove života: na njegovu praksu, s jedne strane, utiče iskustvo odrastanja tokom rata i suočavanja s njegovim posledicama u uništenoj, osiromašenoj, etnički i teritorijalno podeljenoj i izolovanoj zemlji i, s druge strane, formalno obrazovanje (Vojna škola rezervnih oficira i rad u radionici nadgrobnih spomenika). Posledice rata kao i znanja stečena u vojnoj školi čine osnovno referentno polje njegove umetničke prakse. Nadograđujući svoje osnovno slikarsko obrazovanje, kombinuje novomedijske i konceptualne strategije u pluralistički, angažovan i često subverzivan pristup savremenoj umetnosti. U okviru takvog pristupa, umetnost najčešće nije cilj, već alat.
Izlagao je na 55. Venecijanskom bijenalu, 15. Video-bijenalu u Busanu i nedavno na 13. Bijenalu u Kairu, pored ostalih grupnih izložbi. Njegovi samostalni projekti predstavljani su širom sveta, a izdvajaju se nastupi: MUMOK, Beč (2010); Galerija MC, Njujork (2012); Galerija acb, Budimpešta (2014–2017); Galerija A+A, Venecija (2012); Muzej savremene umjetnosti Republike Srpske, Banja Luka (2008); Neue Galerie, Grac (2007), te mnogi drugi.
Dobitnik je regionalnih i međunarodnih nagrada za umetničku praksu, kao što su: nagrada 30. Memorijala Nadežda Petrović 2020, Čačak (Srbija); „Beli Aphroid” 2019, Maribor (Slovenija); „Henkel Art Award” 2009, Beč (Austrija); nagrada „Zvono” 2007, SCCA Sarajevo (BiH).
Izložbu su podržali: Grad Banja Luka, acb Galerija Budimpešta, Ministarstvo prosvjete i kulture Republike Srpske, Ministastvo kulture i informisanja Republike Srbije i Akademija umjetnosti Univerziteta u Banja Luci.
Pomoć pri realizaciji: Aurora Fonda, Laura Raicovich, Angela Campos Fernandez, Feđa Klikovac, Sven Spieker, Pavel Braila, Amila Puzić, Wolfgang Lehrner, Uroš Čvoro, Doroshenko Konstiantyn, Tijana Mišković, Emira Krupić, Rona Kopecky, Sandra Bradvić, M studio Banja Luka, Zoran Todorović, Štrbac Mikula, Mladen Matović, Slobodan Vidović, Vladimir Klepić, Daniel Grujić, Renato Rakić, Draško Bošnjak, Miodrag Manojlović i Milijana Bojić.
Kustoskinja izložbe: Mišela Blanuša
