document.body.style.backgroundImage = "url('https://jooinn.com/images/black-paper-texture-3.jpg')"; Skip to main content
21.02.2022 | 23:42

Poziv za učešće na izložbi u Artgetu


Kulturni centar Beograda objavio je konkurs za učešće na izložbi “Slučaj siromašnih slika” u Galeriji Artget, koja ima za cilj da ispita post-internet stvarnost zasnovnu na slikama, kao i da kritički redefiniše mesto fotografije u novim konfiguracijama proizvodnje vizuelnog iskustva zasnovanog na komunikaciji, povezanosti i cirkulaciji sadržaja.
 
Izložba će biti održana od 14. aprila do 19. maja 2022, a konkurs je otvoren do 10. marta.

Gledajući iz tog kuta, možda se treba redefinirati vrijednost slike ili, točnije, stvoriti nova perspektiva za nju. Osim rezolucije i vrijednosti u razmjeni, može se zamisliti drugi oblik vrijednosti koji se definira kroz brzinu, intenzitet i rasprostranjenost. Loše slike su loše zato što su jako komprimirane i brzo putuju. Gube na masi i dobivaju na brzini. Osim toga, one su u stanju dematerijalizacije, što im je zajedničko ne samo s baštinom konceptualne umjetnosti nego nadasve sa suvremenim načinima proizvodnje znakova (Hito Steyerl, “U odbranu loše slike”, biblioteka 0 Općenito, Zagreb, 2020).

Prošlo je više od jedne decenije od objavljivanja seminalnog eseja “U odbranu loše slike” (In Defence of the Poor Image, 2009) umetnice i teoretičarke medija Hito Štajerl na platformi E-flux. “Loše slike” (u doslovnom prevodu “siromašne slike”) postale su naša sveprisutna stvarnost, sa kulturom brze vizuelne komunikacije, mimova (meme), gifova, skrinšotova (screenshot), slika radikalno smanjene rezolucije, arhiva nađenih i nespretno digitalizovanih fotografija, rasterizovanih, razvučenih, rekontekstualizovanih prikaza, konfiskovanog značenja. Siromašne slike vredne su naše pažnje jer u svojoj slabašnosti i prolaznosti/ poroznosti spadaju u vizuelnu antropologiju sve neuhvatljivije i začudnije svakodnevnice. Bez pretenzije da budu nešto više, slabe slike svedoče o našem nestrpljenu ili inhibiciji, našoj izolaciji ili hiperprisutnosti, upućuju na složene društveno-političke odnose u koje se neprimetno upuštamo njihovim plasiranjem u prostor komunikacije. Siromašne slike društvene su apstrakcije, odrazi kolektivnog treperenja, fusnote različitim fiksacijama, ali i proizvodi demokratizacije digitalnog prostora, tokeni zajedničkog dobra. One se opiru puritanskoj kulturi visoke rezolucije i visokog kapitalizma, svojim svojstvima negiraju imperative jasne čitljivosti i lukretivne investicije u pogled. Ponovo uvode pojam prašine u digitalni prostor, flertuju sa šumom realnog sveta. One jesu realni svet. To je svet najednom osiromašen i prezasićen slikama.

Tu nailazimo na vibrirajuće slike, pervertirane, umanjene, uvećane ili umnožene do neprepoznatvljivosti, ezoterične, prekrojene, poetizovane, okrnjene. Opasne. Slike-tekstove i tekstove-slike. Proizvoljne prikaze nastale kao nusproizvodi naglog gubitka pažnje, mehaničke greške ili greške u kodu kao i posledice istraživačkih procesa u drugim medijima. Slike koje oklevaju ili tragaju za sopstvenim označiteljem, koje se nalaze u semiološkoj nedoumici. Slike-slučajeve.

Postoje sakupljači siromašnih slika, postoje autodidakti koji ih kreiraju, publika koja ih konzumira i participira u njihovom domišljanju, ceo jedan univerzum vizuelnog podzemlja koji se zapravo nalazi na površini. Zašto je nemoguće ne gledati loše slike? Zašto nas iznova privlače i fasciniraju svojom spekulativnošću više nego vizuelno elokventni prikazi visoke definicije?

Pored razumevanja trenutka u kojem siromašne slike oblikuju naš odnos prema intimnoj i(li) društveno-političkoj stvarnosti, interesuje nas takođe na koji način se one mogu transformisati u opipljive manifestacije, gde počinje a gde prestaje ono što doživljavamo kao materijalni svet?

Uslovi prijavljivanja

Konkurs je otvoren za radove koji rezoniraju sa pozivnim tekstom a autori mogu biti kreatori, sakupljači ili kradljivci siromašnih slika (pojedinci ili kolektivi), kao i oni koji preispituju njihovo značenje kroz različite forme (fotografija, video, prezentacije, skrinšotovi, kurirani profili na socijalnim mrežama, arhive, kritički tekstovi, hibridne platforme, sve što je u dodiru sa temom a može biti prikazano, izloženo ili izvedeno u galerijskom prostoru).

Prijava treba da sadrži:

– vizuelni materijal – fotografije ili video zapise (u .mp4, .jpg, .wav formatu) ili link ka platformi na kojoj se rad nalazi (ukoliko je veb platforma sastavni deo rada). Ukoliko veličina dokumenata prevazilazi 25 MB, prijavu poslati preko servisa Wetransfer ili MyAirBridge.com
– opisni tekst
– kratku narativnu biografiju

Kritički tekstovi ili eseji šalju se kao pdf dokument.

Prijave treba poslati na adresu hellopoorimage@gmail.com

Fizički materijal treba poslati poštom na adresu: Artget galerija, Kulturni centar Beograda, Kneza Mihaila 6, 11000 Beograd, Srbija, sa najkasnijim datumom prispeća do 10. 3. 2022.

O odlukama selektora autori će biti obavešteni do 20. marta 2022.

Po završetku izložbe fizički radovi se preuzimaju isključivo lično.

Kontakt za dodatna pitanja ili informacije: hellopoorimage@gmail.com

(SEEcult.org)