Specifičnost zadatka se ogleda u tome što je objekat projektovan u mjestu Stoliv, u zoni koja je izvučena iz tradicionalnog jezgra i predstavlja cjelinu za sebe, odnosno skup objekata bez definisanog stila. Jasno istaknuti niz formiran uz obalu i glavnu saobraćajnicu čine porodične i apartmanske kuće nastale u proteklih tridesetak godina. U tako neinspirativnom kotekstu objekat Parus (ruski: parus = jedro) je „oblačenjem” u bijelu opnu zaštićen od spoljašnjih pogrešnih uticaja i okrenut sopstvenim kvalitetima. Ovaj objekat predstavlja savremeni arhitektonski odgovor na mediteranski stil i simboličnu težnju ka plovidbi u kvalitetnom životnom i strukovnom pravcu. Nasleđe graditeljske prakse primorija odlikuje se jednostavnim izrazom i poštovanjem prirodnog ambijenta. Materijalizacija je skromna, a funkcionalnost primarna. Upravo su to bile glavne smernice prilikom projektovanja.
U tako neinspirativnom kotekstu objekat Parus (ruski: parus = jedro) je „oblačenjem” u bijelu opnu zaštićen od spoljašnjih pogrešnih uticaja i okrenut sopstvenim kvalitetima.
Takođe, urabanistički okvir u kojem se radilo i mala površina parcele uslovilo je drugačije uslove gradnje. Poštujući ove principe objekat je lišen suvišnih detalja, jasnim oblikovanjem i staklenim površinama otvoren prema moru i prirodnom okruženju. Jednostavnom materijalizacijom, koloritom i svedenom formom postignuta je vizuelna istaknutost objekta i adekvatna paralela sa tradicionalnom arhitekturom Crne Gore. Nesvakidašnja forma i vertikalna funkcionalna organizacija učinili su da objekat Parus maksimalno iskoristi potencijale lokacije i kreira mikro ambijente unutar strukture. Skriveni ambijenti unutar objekta i parcele doprinose komforu i intimnosti korisnika u uslovima urbanističkog haosa. Kombinacija bijele fasade, kamena, stakla, i Fundermax panela učinila je objekat modernim i skladnim. Spoljašnja jednostavnost je prenesena i na unutrašnji prostor što objekat čini prijatnim za porodičan zivot ili odmor tokom ljetnjih mjeseci. Kameni suteren objekta nalik postamentu ili podzidu je namenjen za garažu i pomoćne prostorije, dok su više etaže objekta izvedene savremenim materijalima i namenjene stambenim funkcijama.
Suprotnost materijalizacije ovih zona doprinela je vizuelnoj razgraničenosti i boljem sagledavanju cjelokupne strukture. Prizemlje vile je zamišljeno kao dnevna zona u kojoj su smešteni dnevni boravak, trpezarija i kuhinja. Odlikuje se otvorenim planom i velikim staklenim površinama kojima objekat komunicira sa okruženjem i negira realnost „skučenosti” unutrašnjeg prostora. Spratne etaže su zamišljene kao noćna zona u kojoj su smještene sobe i kupatila. Terase i balkoni objekta predstavljaju ključne elemente forme kojima je istovremeno savladan nagib terena i omogućen kontakt sa okolinom. Bilo da se radi o frontalnoj ili dvorišnoj fasadi objekta kreirani su prijatni ambijenti uklopljeni u prirodno okruzenje sa kvalitetnim vizurama. Cjelokupan proces rada na ovom projektu je praćen potrebom da se u organizacionom i estetskom smislu postigne jasan izraz. Stav koji je istovremeno neopterećujući za okolinu u kojoj nastaje kao i za korisnika datog prostora. Proizvod tog stava je stilska različitost u odnosu na izgrađenu okolinu sa jedne strane, ali sa druge strane, nadamo se, i korak naprijed.