Rad „Triptih o Bouviju“ nastao je nakon vesti o odlasku Dejvida Bouvija. On je svojevrsni nastavak prethodnih intimističkih istraživanja serija crteža pod nazivom „Raspeća“. Tokom 2015. godine radio sam na crtezima koji su bili izraz potresa, borbe i pražnjenja duše. Oblici iz prirode, organski motivi, Bouvijev lik i podsvesni elementi postaju simboli emotivnog stanja.
Rastrzani, treperavi, oštri zvuk jasno je oslikavao put kroz patnju i bolnu metamorfozu organskih formi.
Početkom 2016. godine pojavio se poslednji Bouvijev album i već na prvo slušanje bilo je jasno da su to dve slične stvari. Rastrzani, treperavi, oštri zvuk jasno je oslikavao put kroz patnju i bolnu metamorfozu organskih formi. Linije kompozicija se napajaju u borbi bića s narastajućom nemani destruktivne promene koja se oslanja na svojevrsnu scenografiju arheoloških nalaza ostataka skeleta i predmeta koji korespondiraju s nekada aktuelnim kultovima.
Element magijskog usmerava predstavljenu borbu ka ishodištu raspeća i povezuje je s našim aktuelnim trenutkom kroz uspostavljenu dimenziju bolesti, raslojenu na planove bola, nade, neizvesnosti, straha, iznendađenja. U ovom kao i u ostlim mojim radovima postoji više nivoa realnosti. Realnosti okruženja, realnosti neostvarenih težnji, kako ličnih, tako i širih, društvenih, ali i realnosti predstave, umetničkog predmeta. Raspeće bića i sam gest rukopisa ove serije radova i ovaj rad kao vrhunac, konačno su ishodište istrajavanja u predstavljenoj borbi.