Selekcijom generički stvorenih proizvoda i materijala dobijenog industrijskom proizvodnjom, autor pronalazi inspiraciju za stvaranje nove i autentične forme. Kroz eksperiment on gradi takvu celinu koja manipuliše zakonitostima formiranja vizuelnih predstava i time stvara novu morfologiju.
Sve ono što smo prepoznali i videli posmatrajući ove radove je zapravo rezultat identifikacije nečeg vrlo ličnog a istovremeno i potpuno stranog u nama samima.
U određenom pogledu autor se poigrava sa našom percepcijom utičući na sam način rađanja karaktera u umu posmatrača. Sve ono što smo prepoznali i videli posmatrajući ove radove je zapravo rezultat identifikacije nečeg vrlo ličnog a istovremeno i potpuno stranog u nama samima, dok svaki rad predstavlja izazov za stvaranje jednog novog sveta koji je nalik postojećem ali ujedno i nije jedna njegova verzija. „Arhiologija Bića“ je rezultat autorovog istraživanja na temu sinteze. U zamenu za bavljenje pitanjem smisla, autor radije uspešno evocira pitanja o tome „Ko i šta smo zapravo mi“ služeći se univerzalnim jezikom. Na granici između čoveka i bića se nalaze one konture koje su nosioci karakternih osobina, a istovremeno i svojstava prirode čije je čovek samo jedan deo.